Η Inge Wegge και ο Jørn Ranum πέρασαν εννέα μήνες ενός κρύου, νορβηγικού χειμώνα στον απομονωμένο και ακατοίκητο κόλπο ενός απομακρυσμένου, αρκτικού νησιού στα ανοικτά των ακτών της Βόρειας Νορβηγίας, αντικρίζοντας τίποτα άλλο από τον απέραντο Ατλαντικό Ωκεανό. Εκεί έχτισαν μια καμπίνα από παρασυρόμενα ξύλα και άλλα πεταμένα που ξεβράστηκαν στην ξηρά και έτρωγαν ληγμένα τρόφιμα που διαφορετικά θα είχαν πετάξει τα καταστήματα. Αλλά τα αγόρια έφεραν μαζί τους δύο αντικείμενα υψίστης σημασίας: τις σανίδες τους - ίσως το μεγαλύτερο κίνητρό τους για την αρκτική περιπέτεια...